Γιατρός και Καθηγητής του Πανεπιστημίου αρχικά στην Έδρα της Παθολογικής ή
Γενικής Ανατομικής και κατόπιν στην έδρα της Φαρμακολογίας

	Γεννήθηκε στη Ζαγορά του Πηλίου στις 13 Αυγούστου 1824 όπου ολοκλήρωσε τις στοιχειώδεις και ένα μέρος από τις εγκύκλιες σπουδές του τις οποίες συμπλήρωσε στη Σμύρνη της Μικράς Ασίας. Σπούδασε Ιατρική στο Εθνικό Πανεπιστήμιο και αφού αναγορεύτηκε Διδάκτορας, το 1843 πήγε στη Βιέννη και στο Μόναχο όπου το 1846 έλαβε και πάλι Διδακτορικό Δίπλωμα από την Ιατρική Σχολή. Στη συνέχεια, μετά από διετείς σπουδές στο Παρίσι και στη Βουδαπέστη, επέστρεψε στην Ελλάδα όπου το 1848 διορίστηκε Υφηγητής και στις 26 Οκτωβρίου 1852 Έκτακτος Καθηγητής της Παθολογικής ή Γενικής Ανατομικής.

Το 1856 διορίστηκε Έκτακτος και το 1862 Τακτικός Καθηγητής της Φαρμακολογίας όπου διέπρεψε διδάσκοντας επί σαράντα χρόνια διακρινόμενος κυρίως για την σπάνια εγκυκλοπαιδική γνώση του σε πολλούς κλάδους της επιστήμης.

Το 1882, μετά την αποχώρηση του Καθηγητή της Βοτανικής Θεόδωρου Ορφανίδη, ανέλαβε εκτός της Φαρμακολογίας και τη διδα- σκαλία της Βοτανικής, την οποία δίδαξε μέχρι τον θάνατό του.

Διατέλεσε Πρύτανης του Πανεπιστημίου κατά το ακαδημαϊκό έτος 1887 - 1888, Διευθυντής του Ζάννειου Νοσοκομείου και άσκησε το ιατρικό επάγγελμα στον Πειραιά.

Έλαβε μέρος στις επαναστάσεις της Θεσσαλίας (1854 και 1878) και στον ξεσηκωμό της Κρήτης (1866 και 1878).

Το 1862 - 1863 αναμείχτηκε στην πολιτική και διατέλεσε Πληρεξούσιος στη Β’ Εθνική Συνέλευση των Αθηνών (1862) και Αντι- πρόεδρός της.

Έγραψε και δημοσίευσε πολλά περισπούδαστα ιατρικά και άλλα συγγράμματα: Παθολογική Ανατομία (1880) – Φαρμακολογία: ήτοι περί φύσεως και δυνάμεως και χρήσεως φαρμάκων, Τόμος Α' (1890), Τόμος Β' (1891), Τόμος Γ' (1891) – Στοιχεία Επιστημονικής Φυτολογίας υπό Ιουλίου Βισνέρου, Τόμος Α: Ανατομία και Φυσιολογία των φυτών (1885) – Στοιχεία Επιστημονικής Φυτολογίας υπό Ιουλίου Βισνέρου, Τόμος Β: Οργανογραφία, Συστηματική περιγραφή των φυτών, Βιολογία και ιστορία της φυτολογίας (1887) – Φαρμα-κοποιία (1893) κ.ά, καθώς και διάφορα λογογραφικά κείμενα και ποιήματα. Επίσης μετάφρασε σημαντικούς ξένους συγγραφείς.

Απεβίωσε στον Πειραιά στις 8 Απριλίου 1893.

______________________________

ΠΗΓΕΣ: 1) Ανώνυμος (1888). Θεόδωρος Αφεντούλης. Κλειώ, Τομ. Δ' 2 (74) 17-18 2) Ανώνυμος (1891). Βιογραφική Πινακοθήκη του 1891 έτους: Χαρίλαος Τρικούπης, Αλέξανδρος Καραθεοδωρής, Κ. Κωνσταντόπουλος, Ανδρέας Κορδέλλας, Θεόδωρος Αφεντούλης, Δημήτριος Καλλιφρονάς, Κ. καραπάνος, Σωτήριος Σωτηρόπουλος, Φωκίων Νέγρης, Ανδρέας Αυγερινός, Ιωάννης Αντωνιάδης. Ημερολόγιον Σκόκου, 6 80-106 2) Κ. Κ. (1893). Θεόδωρος Αφεντούλης. Νεολόγου Εβδομαδιαία Επιθεώρησις, Τόμ. 2, (28) 547 3) Κούζης, Α. Π. (1939) Εθνικό & Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών – Εκατονταετηρίς 1837-1937. Τόμος Γ: Ιστορία της Ιατρικής Σχολής. Αθήνα: Πυρσός. 4) Σκαρπαλέζος Αρ. (1964) Από την ιστορίαν του Πανεπιστημίου Αθηνών: ιστορικά κείμενα και ιστορικά στοιχεία. Αθήνα: Συνοδινός