Βιολόγος & Φυσιοδίφης, Καθηγητής του Πανεπιστημίου στην Έδρα της Γενικής Βιολογίας

	Γεννήθηκε στη Νάξο το 1886. Πραγματοποίησε τις στοιχειώδεις και εγκύκλιες σπουδές του στην Αθήνα. Σπούδασε φυσιογνωστικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και το 1907 αναγορεύτηκε Διδάκτωρ των Φυσικών Επιστημών. Το 1913 του χορηγήθηκε κρατική υποτροφία για πενταετείς σπουδές στο Πανεπιστήμιο και στην Ανώτατη Εδαφοπονική Σχολή της Βιέννης όπου παρακολούθησε μαθήματα θεωρητικής και εφαρμοσμένης Βιολογίας και αναγορεύτηκε Διδάκτορας της Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου της Βιέννης και Διδάκτορας της Εδαφοπονίας της Ανώτατης Εδαφοπονικής Σχολής.

Επιστρέφοντας στην Αθήνα διορίσθηκε Τακτικός Καθηγητής της Ανώτατης Δασολογικής Σχολής και υπό την ιδιότητα αυτή υπηρέτησε ως Επιθεωρητής Δασών Αττικής.

Στη συνέχεια διορίσθηκε Τακτικός Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, ενώ μεταξύ των ετών 1937 και 1940 διατέλεσε Διευθυντής Ανώτατης Εκπαίδευσης στο Υπουργείο Παιδείας.

Τον Μάρτιο του 1939 εκλέχθηκε Τακτικός Καθηγητής στην έδρα της Γενικής Βιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών του οποίου διατέλεσε Πρύτανης κατά το ακαδημαϊκό έτος 1954 – 1955.

Τα κυριότερα συγγράμματά του είναι: Βοτανική, Στοιχεία Ανθρωπολογίας και Γενικής Βιολογίας (1933), Στοιχεία Φυτολογίας (1937), Στοιχεία Γενικής Βιολογίας (1940 & 1951), Σκιαγραφία της Ελληνικής Χλωρίδος (1925).

Άλλα συγγράμματά του: Η κληρονομικότης των φυσικών και των ψυχικών ιδιοτήτων (1937), Ο άνθρωπος, ο κόσμος και ο Θεός (1955), Γενική ιστορία των επιστημών: συγκριτικη ιστορική ανασκόπησις (1957), Μεγάλη ζωολογική εγκυκλοπαίδεια (Επιμέλεια Έκδοσης, 1958)

______________________________

ΠΗΓΕΣ: 1) Ανώνυμος (1964) Θρασύβουλος Βλησίδης. Παρνασσός. Τόμ. 6 (1), 132-134. 2) Μουσείο Ιστορίας Πανεπιστημίου Αθηνών